قەبرىستانلىق — گېرمانىيىلىكلەرنىڭ قەلب ئۆتىڭى (6)

2014.10.10 09:15   مەنبە: خەلق تورى

　　ئاز بىر قىسىم قەبرە تېشىغا ۋاپات بولغۇچى ئۆزى قالدۇرغان سۆزلەر يېزىلغان. «مەن جەننەتكە كىرەلمەيمەن، چۈنكى ئۇ يەردە ماڭا غەمخورلۇق قىلىدىغانلار يوق». «مەن كالىدەك جىق تاماق يەيمەن، جەننەتتە مەن يېگۈدەك كۆپ بۇغداي تەردىمۇ-يوق بىلمەيمەن». «مەن ماڭدىم، مېنى سېغىنىدىغان ئادەمنىڭ بار-يوقلۇقىنى بىلمەيمەن».

　　قىزىقارلىق، شۇنداقمۇ؟ بۇ سۆزلەرگە ئامالسىزلىق ۋە مىسكىنلىك يوشۇرۇنغان بولغاچقا ئادەمنىڭ ئىچى سىيرىلىدۇ، ۋاپات بولغۇچىنىڭ پانى ئالەمدە تازا ياخشى ئۆتەلمىگەنلىكىنى بىر ئوقۇپلا بىلىۋالغىلى بولىدۇ.

　　كىشى كۆڭلىنى يېرىم قىلىدىغىنى ئاتا-ئانىنىڭ ۋاقىتسىز ئۆلۈپ كەتكەن پەرزەنتى ئۈچۈن يازغان « قەبرە ئىچىدە بىزنىڭ كىچىك پەرىشتىمىز ياتىدۇ. ئۇ يا يىغلىمايدۇ، يا غەلۋە قىلمايدۇ. ئۇ پانىي دۇنيادا ئارانلا 21 كۈن ياشىدى، ئارانلا 40 دوللار پۇلىمىزنى خەجلىيەلىدى. بىز ئۇنى مەڭگۈ ئەسلەيمىز».

　　« ئۇ بۇ دۇنياغا كېلىپ تۆت ئەتراپقا قارىۋەتكەندىن كېيىن، تازا رازى بولمىدى ۋە ئالدىراپ قايتىپ كەتتى. ئۇ ئاران ئۈچ ياش ياشىيالىدى».

　　كىشى قەلبىنى لەرزىگە سالىدىغىنى يەنىلا ئەر خوتۇنلارنى بىر يەرگە قويغان قەبرە ئابىدىلىرىدۇر.

　　«بىز بىر ئۆمۈر بىر بىرىمىزنى ھۆرمەتلەپ خۇددى مىھمانلاردەك ئۆتكەن ئىدۇق. باقىي ئالەمدىمۇ بىر بىرىمىزنى سۆيۈپ ئۆتىمىز، بىزگە ھەۋەس قىلىۋاتقانسىلەر»

　　« مانا بۇ ئەڭ چوڭ بەخت: كۈمۈشتەك ئاقارغان چاچ، قورۇق باسقان يۈز، ئەمما مۇھەببىتىمىز خۇددى قۇياشتەك ئوتلۇق».

　　گېرمانىيەدىمۇ قەبرە سۈپۈرۈش بايرىمى بولۇپ، ئۇنى «خاتىرجەملىك كۈنى» دېيىشىدۇ. ھەر يىلى 11-ئاينىڭ ئۈچىنچى يەكشەنبە كۈنى خاتىرىلىنىدۇ. بۇ كۈنى كىشىلەر ئورۇنلىرىدىن سەھەر تۇرۇپ، ماتەم كىيىملىرىنى كىيىشىپ، ئالدى بىلەن چېركاۋغا بېرىپ ئىبادەت قىلغاندىن كېيىن، قارىغاي شېخى، شام ۋە گۈللەرنى كۆتۈرۈپ ئۇرۇق–تۇغقان، دوست-بۇرادەرلىرىنىڭ قەبرىسىنى يوقلايدۇ.